Zoek op trefwoord in al mijn blogartikelen

dinsdag 1 december 2015

Hou grip op je HDR en/of Panorama opnames



Na het importeren van je foto's naar je computer is het vaak een heel gedoe om de series terug te vinden (of te herkennen) welke je gemaakt hebt. Voor bijvoorbeeld HDR of Panorama toepassingen maak je een reeks foto's die op het eerste gezicht veel op elkaar lijken. In eerste instantie ben je dan waarschijnlijk geneigd om de 'beste van de reeks' er uit te zoeken maar dat was vooraf natuurlijk niet je bedoeling. Je wilde er een HDR of een panorama van maken!

Grote kans natuurlijk dat je wel beseft waarmee je bezig bent maar mij is het al een aantal keren overkomen dat dit pas na verloop van tijd is. Zonde, helemaal wanneer je al (beeld) aanpassingen hebt aangebracht op individuele opnames. Dit moet dan vaak over.

Het komt ook voor dat ik na thuiskomst direct aan de slag wil met een HDR of panorama maar dat ik de serie dan lastig terug kan vinden in de vele opnames die ik gemaakt heb op dezelfde plaats. Vaak maak ik ook meerdere series die maar een klein beetje van elkaar verschillen. Het is dan ook zoeken naar waar de ene reeks stopt en de ander weer begint.


In het verleden heb ik wel eens naar technisch oplossingen gezocht maar daar nooit iets voor gevonden. De workarround die ik sinds die tijd gebruik bevalt me nog steeds goed: Voor de eerste opname van de reeks maak ik een foto met m'n hand in beeld en na de laatste opname ook. 


Erg low-tech maar het voldoet prima!

Eenmaal thuis en van de series het gewenste eindresultaat gemaakt wil je je het één en ander misschien ook nog netjes opruimen. Je kunt ze in veel programma's virtueel op een 'stapel' leggen (stack), het liefst natuurlijk met het eindresultaat bovenop. In Lightroom gaat dat als volgt:


Selecteer als eerste het resultaat en daarna de rest door (met de shift knop ingedrukt) op de eerste opname van de reeks te klikken. Door als eerste het resultaat te kiezen wordt die 'het meest geselecteerd' en daarmee bovenop de stapel gelegd:

Klik nu met rechts en kies voor de optie 'Stapelen/groeperen in stapel'. Het resultaat ziet er dan als volgt uit:

De gestapelde serie is herkenbaar aan het getalletje in de linkerbovenhoek. Die geeft aan hoeveel foto's er deel uitmaken van de stapel. In dit geval zijn dat er dus 11.

Door weer met de rechtermuis op de 'stapel' te klikken en te kiezen voor 'stapelen ongedaan maken' worden alle individuele opname's weer zichtbaar. Ze zijn dus niet weg maar je kunt ze op deze manier wel mooi opruimen!

zondag 1 november 2015

Lightroom tip: opnametijd van je foto aanpassen

Stel dat je het afgelopen weekend vergeten bent om de klok van je camera aan te passen... Of je bent op reis geweest naar een land in een andere tijdzone en je bent vergeten om de cameraklok aan te passen. 

Over waarom het belangrijk is om correcte datum en tijd gegevens geïntegreerd te hebben in je foto's schreef ik al eens eerder (link).

Nu, LR heeft een handige optie om een dergelijke situatie te herstellen. Onder het menu 'Metagegevens' vind je het onderdeel 'Opnametijdstip bewerken':

In het venster dat dan verschijnt zijn een drietal verschillende opties mogelijk:

Wanneer het om een individuele foto gaat dan is de bovenste optie mogelijk. 

Voor een set foto’s is die keuze echter niet zo handig omdat alle foto's dan hetzelfde tijdstip krijgen…





In de meeste gevallen is de tweede optie het handigst. Bij iedere foto wordt de opnametijd dan met een vast aantal uren ‘verschoven’. Dat resulteert voor iedere foto dus in een opnametijd die overeenkomt met de werkelijke tijd op dat moment op die plek.

In bovenstaand voorbeeld gaat het om foto’s die gemaakt zijn in Cuba. Het tijdverschil in de zomer (tussen april en oktober) is 5 uur. Het is er 5 uur vroeger, waarmee ik de correctie op -5 moet zetten. Je kunt in het voorbeeld meteen zien of de nieuwe tijd geloofwaardig is en dat je dus niet per ongeluk een fout maakt.

Twijfel je aan het tijdsverschil, zoek die dan eerst even op internet op!
Desnoods corrigeer je een eventueel gemaakte fout later door de stappen te herhalen met de juiste waardes.

zaterdag 3 oktober 2015

Enkele tips over Lightroom voorinstellingen


Voorinstellingen (‘presets’ in het Engels) in Lightroom zijn handig om bijvoorbeeld een set van bewerkingen op te slaan. Wanneer je veel moeite hebt gedaan om een foto precies zo te krijgen als dat je wilt is het mogelijk om dat op te slaan. Bijvoorbeeld om hetzelfde in de toekomst nog eens toe te passen op een andere foto. Je hoeft dan dus niet opnieuw het wiel uit te vinden of notities bij te houden over hoe je het resultaat ook al weer had bereikt.

Lightroom heeft al een paar ‘ingebouwde’ voorinstellingen en de meeste gebruikers hebben er vast al wel eens even mee geëxperimenteerd. Ze zijn namelijk vrij gemakkelijk te gebruiken voor individuele foto’s. In de ontwikkelmodus heb je links, onder het kopje voorinstellingen, de verschillende mogelijkheden. Door er even met je muis overeen te zweven zie je het eventuele effect in het voorbeeld er boven (onder het kopje ‘Navigator’) zoals het voorbeeld hierboven.

Klik je er op dan wordt het effect daadwerkelijk toegepast op je foto.

Tip 1 gaat over het gebruik van een voorinstelling op meerdere foto’s tegelijk

Om een voorinstelling toe te passen op meerdere foto’s moet je namelijk NIET in de ontwikkelmode zijn zoals je zou verwachten maar moet je omschakelen naar de Bibliotheek mode!

Daar vind je de Voorinstellingen weer terug onder het kopje ‘Snel ontwikkelen’: 


Zorg er wel voor dat je de set foto’s hebt geselecteerd in rasterweergave (grid mode), anders wordt de voorinstelling alleen maar op de eerst geselecteerde foto toegepast…

Tip 2 gaat over het zelf maken van een voorinstelling

Zoals ik bij de inleiding al beschreef is het mogelijk om zelf voorinstellingen aan te maken voor later (her)gebruik. Nu, dat is zo simpel dat je er daardoor overheen kunt kijken (zoals ik dat zelf bijvoorbeeld deed. Ik heb het eerst op moeten zoeken…).

  1. Schakel in Lightroom naar de Ontwikkelmode en pas een foto aan met de bewerkingen zoals je die in een voorinstelling zou willen opslaan.
  2. Klik op het Plusje in de ‘Voorinstellingen balk’:

Nu opent het volgend scherm:

Bovenin het scherm vul je een passende naam in voor deze voorinstelling zodat je hem later snel kunt herkennen. Daaronder bepaal je onder welke ‘map’ je de voorinstelling wilt neerzetten. Dit kun je overigens later wijzigen (gewoon slepen). Als je het niet weet of nog maar enkele voorinstellingen hebt doe je hier niets.

Daaronder, bij ‘Instellingen’, selecteer je de zaken die je daadwerkelijk gewijzigd hebt en die je in de voorinstelling wilt opslaan. Heb je bijvoorbeeld niets met Effecten gedaan, vink deze dan uit.
Als alles naar wens is ingevuld bevestig dan met de knop ‘Maken’. Je hebt er een nieuwe voorinstelling bij!

Tip3 is om zelf voorinstellingen te maken en dus om ze niet te kopen.

Op internet worden erg veel voorinstellingen aangeboden, zoek maar eens op de combinatie van zoekwoorden ‘Lightroom’ en ‘presets’. Echter geven die vrijwel nooit het resultaat zoals je die op de website wordt voorgespiegeld. De fotograaf in kwestie heeft namelijk voor zijn/haar combinatie van Opname methode, gebruikte apparatuur en workflow een voorinstelling gemaakt. Alleen als jij diezelfde methode, apparatuur en workflow gebruikt kun je resultaten verwachten die lijken op de voorbeelden op de website. Toch kunnen voorinstellingen grote tijdswinst opleveren maar dan alleen wanneer ze zelfgemaakt zijn. Leer Lightroom kennen en maak van vaak terugkerende handelingen een voorinstelling. Dus niet andersom.

Gekochte of gratis aangeboden presets kunnen je overigens wel informatie geven over hoe de fotograaf te werk is gegaan door de ontwikkelinstellingen nauwkeurig te analyseren. Daarvoor is het handig om eerst een virtuele kopie van een foto te maken en dan daarop de voorinstelling toe te passen. Je kunt dan snel heen en weer schakelen tussen de ‘behandelde’ en ‘onbehandelde’ foto terwijl je door de ontwikkelinstellingen scrolt. 

Tip4 is om je voorinstellingen te organiseren.

Net als bij je foto’s, de gebruikte trefwoorden of categorieën (verzamelingen) waar je ze in plaatst is het bij voorinstellingen zo dat het al gauw onoverzichtelijk wordt wanneer het er veel zijn. Daarom heeft Adobe ook daar de mogelijkheid gemaakt om ze te groeperen. Op thema bijvoorbeeld of per toepassingsgebied. Daarvoor maak je een voorinstellingenfolder aan en die kun je vinden in het menu onder ‘Ontwikkelen’:

Vervolgens kun in het ‘Voorinstellingen’ menu de aanwezige voorinstellingen van de ene naar de andere map slepen. Zoals je bij de allereerste schermafbeelding in dit artikel kunt zien is de naam van de voorinstelling erg belangrijk. Een rijtje ‘Mixed Effect 1 t/m 15 zegt helemaal niets natuurlijk.
Door met de rechtermuisknop op een voorinstelling (of een voorinstellingenmap) te klikken kun je de naam eenvoudig aanpassen naar iets wat je wel iets zegt:

In hetzelfde menu zie je ook de opties ‘Exporteren’ en ‘Importeren’ staan waarmee je voorinstellingen kunt uitwisselen met anderen (of met een andere, eigen computer natuurlijk of herinrichting van het huidige systeem).

Als je meerdere voorinstellingen tegelijk wilt exporteren of importeren dan is er een andere werkwijze nodig. Je kunt de bestanden gewoonweg kopiëren van het ene naar het andere systeem. De juiste map kun je eenvoudig vanuit Lightroom vinden. Ga in het menu ‘Bewerken’ naar ‘Voorkeuren’, het onderstaande menu komt dan tevoorschijn:

Ga naar het tabblad ‘Voorinstellingen’ en klik op de knip ‘Lightroom-voorinstellingenmap tonen’. Je komt dan helaas nog niet meteen in de juiste map terecht. Open respectievelijk de mappen Lightroom/Develop presets. Vanuit hier kun je alles kopiëren en naar het andere systeem transporteren. Via een Zip bestand, mailen, USB stick, net wat handig is. Op het andere systeem zoek je op dezelfde manier de voorinstellingen map op en plaats je de gewenste mappen. Ook opruimen, hernoemen en dergelijke kun je in deze map doen. Zorg er wel voor dat Lightroom niet draait op het moment dat je in deze map aan het werk wilt!

Tip 5: wees voorzichtig met het combineren van voorinstellingen.

Het is mogelijk om na een bepaalde voorinstelling een andere voorinstelling toe te passen op een of meerdere foto’s. Instellingen echter die in beide voorinstellingen worden gebruikt tellen niet bij elkaar op. De instelling van de tweede voorinstelling overschrijft die van de eerste.
Daarom is het dus verstandig om een voorinstelling te maken die beperkt is tot een deel van de instellingen:

Tip 6: Gebruik een preset tijdens het importeren:

Het kan heel goed voorkomen dat je na verloop van tijd ontdekt dat je eigenlijk standaard bepaalde wijzigingen standaard aanbrengt op alle nieuw binnengekomen foto’s. Nu, die aanpassingen zijn ideaal om onder te brengen in een voorinstelling (preset) en om die vervolgens automatisch te laten uitvoeren wanneer je foto’s importeert in Lightroom. Eerder heb ik al aangegeven ‘importeren’ eigenlijk geen goede term te vinden omdat het impliceert dat je foto’s in Lightroom worden opgeslagen terwijl dat niet het geval is. Daarover echter een andere keer meer.

In mijn voorbeeld sla ik de volgende zaken op in een voorinstelling zoals hierboven is beschreven. Ik begin dus bij een ‘blanco’ foto en pas de volgende zaken aan:
  • Effect vignetten -10
  • Helderheid + 10
  • Verscherping (staat standaard op +25) naar + 40
  • Onder het kopje ‘Standaard’ vul ik bij tint ‘Automatisch’ aan. Dit geeft niet altijd een goed resultaat maar wel erg vaak. Omdat Lightroom niet destructief is kun je dit echter eenvoudig achteraf weer wijzigen of ongedaan maken.

Ik sla de voorinstelling op met de naam ‘Standaard_bij_import’ en ik selecteer alleen die onderdelen waarbinnen ik wijzigingen heb aangebracht:

Ga nu naar het importmenu (Bestand/Foto’s en video’s importeren):

Open onder in het scherm eventueel je standaard importprofiel. In mijn voorbeeld is te zien dat er nog geen voorinstelling wordt toegepast. Klik op het menu-item naast ‘ontwikkelinstellingen’ en kies dan de zojuist aangemaakte voorinstelling uit het lijstje:

Je ziet nu (onderin het venster) dat je standaard import profiel is gewijzigd:

Deze moet je echter nog wel opslaan!

Klik daarvoor met de rechtermuisknop op de titel “StandaardImportRoelof2015 (bewerkt)”. Kies dan voor de optie bijwerken:

Dit artikel is ook als whitepaper te downloaden (link)

dinsdag 1 september 2015

Is de Bibliotheek module van Lightroom lastig?


Heel veel fotografen gebruiken tegenwoordig Adobe Lightroom maar het wordt niet door iedereen even handig gevonden. Vooral over de Bibliotheek module zie ik vaak vragen voorbij komen in fora e.d.

Eén van de recentste vragen die ik zag was waarom je niet een foto kunt openen en opslaan zoals dat met andere fotobewerkers kan (zoals Photoshop). 
Nu, dit raakt aan het basisconcept van Lightroom. Lightroom is namelijk niet primair een fotobewerkingsprogramma maar een fotobeheerprogramma. Dit aspect wordt vaak lastig gevonden is mijn ervaring. Toch is het niet zo moeilijk, wellicht werkt onderstaande vergelijking verhelderend:

In de tijd van de analoge fotografie beheerde ik mijn negatieven in mappen:
Ieder nieuw jaar begon ik met een nieuwe map en dan gaf ik die het betreffende jaartal als nummer mee. In hele drukke jaren konden er meerder mappen zijn. In dat geval had ik dan bijvoorbeeld een map 1999/1 en een map 1999/2.

Iedere pagina in zo’n album had z’n eigen nummer (of in mijn geval een lettercombinatie):

Ik bewaarde maximaal 1 film op zo'n pagina en zoals je aan de afbeelding hierboven kunt zien lukte dat bij kleinbeeld (maar ook rolfilm) prima. Elke film correspondeerde dus met een specifieke pagina nummer.

De individuele opnames hadden ook vrijwel altijd (met uitzondering van sommige bulkfilm, die je zelf moest vullen in cassettes die daar speciaal voor gemaakt waren) een eigen volgnummer.

Foto afdrukken voorzag ik (op de achterkant) dan altijd van het Albumnummer-paginalettercombi-negatiefnummer, bijvoorbeeld: 1999/1-ABC-24

Voor mijn eigen overzicht (en vooral om later nog eens iets terug te kunnen vinden...) had ik iedere album voorzien van een indexpagina met daarop:

JAAR, BLADZIJDE, FILMNUMMER, BESCHRIJVING

Toen de computer eenmaal intrede had gedaan heb ik al deze overzichten overgenomen naar een Excelsheet zodat ik er ook daadwerkelijk gemakkelijk in kon zoeken (Ctrl F). Zo'n sheet zag er zo uit:

Later, toen ik m’n negatieven ging scannen heb ik de betreffende tabel uitgebreid met links (URL's) naar de mappen waarin de scans stonden:


Door op de URL van een bepaalde map te klikken werden de scans van de betreffende film getoond.

Nu, op een vergelijkbare manier zie ik Lightroom eigenlijk ook. Mijn foto’s zitten niet echt ‘in’ Lightroom zoals veel mensen denken. Het betreft slechts een VERWIJZING naar mijn foto’s, net zoals de URL in mijn Excel sheet dat ook was.

Wanneer je Lightroom ziet als een wat uitgebreidere Excel sheet waarop de gegevens van je foto’s staan dan is het waarschijnlijk ook duidelijk waarom je foto’s moet "importeren". Feitelijk worden je foto’s helemaal niet geïmporteerd, ik vind dat dan ook geen goede naam, maar worden alleen de gegevens over je foto’s ingelezen. Dat zijn naast de camera gegevens en de locatie (waar de foto’s staan) ook een thumbnail zodat ook een visuele controle mogelijk is. Ook veel leuker dan de saaie overzichten van mijn vroegere Excel sheets trouwens.

Nieuwe foto’s moeten dus telkens eerst worden toegevoegd aan de ‘sheet’ voordat je er vanuit Lightroom iets mee kunt zoals bewerken. Want dat is de wat bekendere ‘tak’ van de applicatie. Voor veelgebruikte beeldbewerkingen als helderheid, contrast, kleur, doordrukken en tegenhouden, bijsnijden e.d. heb je Photoshop dan ook helemaal niet meer nodig. Maar daarvoor moet de foto dus wel eerst bekend zijn in Lightroom en moet je die dus allereerst ‘importeren’ (lees ook: inlezen, indexeren o.i.d.).

Nadat je foto’s eenmaal bekend zijn bij Lightroom is het belangrijk om het bestandsbeheer alleen binnen Lightroom te doen. Omdat je foto’s niet ‘echt’ in Lightroom zitten weet het niet wanneer je foto’s buiten Lightroom om zou verplaatsen naar andere folders. Wanneer je dit binnen Lightroom doet worden je foto’s niet alleen naar de gewenste map verplaatst maar werkt Lightroom zijn eigen administratie ook meteen bij. Om de vergelijking met de Exel scheet nogmaals te maken. Daarin kon dit niet. Ik kon bestanden alleen verplaatsen met de verkenner of finder. De link in mijn sheet werkte dan niet meer en die moest ik daar dus wijzigen. 
Wanneer ik de foto’s verplaatste naar een andere harde schijf moest ik ze zelfs allemaal bij langs….


Gelukkig zijn dat soort problemen niet meer aan de orde maar wellicht komen er weer andere voor terug...

zaterdag 1 augustus 2015

Tekstherkenning (OCR) in Lightroom


Soms fotografeer je zaken alleen voor administratieve doeleinden. Een bord in de dierentuin over de kenmerken van een dier bijvoorbeeld of in musea en historische plekken. Eigenlijk zouden we onze foto's natuurlijk ook graag kunnen doorzoeken op basis van deze informatie. Nu, dat gaat helaas (nog) niet in Lightroom 6 maar er is wel een soort ‘workarround’. De methode die ik hier beschrijf is gebaseerd op Windows.

Allereerst is een zogenaamde OCR engine nodig die de teksten (die voorkomen in een afbeelding) kan omzetten naar leesbare tekst. OCR staat voor Optische Character Recognition (Optische karakter herkenning) en die doet dus precies dat. 

Bekende, commerciële applicaties komen onder andere van Omnipage en ABBYY maar er zijn ook gratis alternatieven en het is leuk om daar eens mee te beginnen. Dit om te zien of de methodiek bevalt, een programma kopen kan natuurlijk altijd nog.

Het programma dat ik hier verder beschrijf is FreeOCR en die kan hier worden gedownload. De installatie (Windows) betreft een eenvoudige next-next-finish en de verschillende taalpakketten worden meteen mee geïnstalleerd (althans bij de versie 5.4.1 van mei 2015. Voorheen moest dat nog afzonderlijk worden gedaan).

De handelingen hierna zijn als volgt:

Open in Lightroom een afbeelding waarvan je de tekst doorzoekbaar wilt maken. De kwaliteit van de uiteindelijke tekst wordt beter wanneer je eerst wat verbeteringen aanbrengt.



De bronafbeelding van mijn voorbeeld:

Zet de afbeelding zo recht mogelijk, krop de tekst zo veel mogelijk en voeg contrast toe zodat de tekst optimaal leesbaar wordt. Dat mag op zowel de afbeelding zelf als op een (virtuele) kopie. Dat ziet er dan als volgt uit:



Klik vervolgens met de rechtermuisknop op de afbeelding en kies in het contextmenu voor Exporteren/Exporteren en zet de instellingen als volgt (klik op afbeelding voor een grotere versie):



NB: Bij bestandsnaamgeving is het belangrijk om de naam inderdaad als test.tif in te stellen. Anders wordt de afbeelding namelijk niet automatisch in het OCR programma geopend.

Wanneer je klaar bent met alle instellingen kun je het opslaan als preset (In goed Nederlands ‘Voorinstelling’), hierdoor zijn deze exportinstellingen een volgende keer met 1 klik beschikbaar. Dat kan in het linker menu met de knop ‘Toevoegen’. 
Geef de voorinstelling een herkenbare naam. Ik heb hem gewoonweg OCR genoemd.

FreeOCR opent nu. De foto staat aan de linkerkant. De tekst verschijnt straks aan de rechterkant (daar staat nu alleen nog maar een instructietekst):



Stel als eerste de OCR taal in, rechtsboven. In mijn geval is dat Nederlands: NLD


Maak nu het rechterscherm leeg d.m.v. het rode kruisje dat midden tussen de beide schermen in staat (bovenste icoontje):

Klik nu op de OCR knop in de menubalk en kies daar voor (Current page):


De tekst in het rechtervenster kan nu met de muis geselecteerd (of deels geselecteerd) worden en gekopieerd (sneltoetscommando: Ctrl+C).

Ga nu terug naar Lighroom, daar kan de tekst geplakt worden in het trefwoorden- of het bijschrijft veld:

Uiteraard hoef je je niet te beperken tot de foto waarvan je de tekst hebt geïsoleerd. Vaak zal de informatie namelijk van toepassing zijn op een hele set afbeeldingen. Zo'n set kan in een enkele handeling van dezelfde informatie worden voorzien door dit in de Bibliotheek modus te doen in zogenaamde Grid view (wanneer alle foto’s niet alleen onderaan staan maar ook boven in het grote venster).

Als laatste nog even een opmerking. Voordat een nieuwe foto ‘geOCRd’ wordt moet FreeOCR eerst afgesloten worden. Alleen bij het opstarten van het programma wordt de afbeelding test.tif ingelezen, vandaar…

Het lijken heel wat handelingen maar dat valt in de praktijk reuze mee. Wanneer je het eenmaal hebt ingesteld werkt het een stuk sneller dan de tekst van het plaatje met de hand overtypen in het trefwoorden veld... (of alleen al het lezen van bovenstaande tekst...) zoals je in het filmpje kunt zien:

Mocht je geen separate OCR applicatie willen (of mogen) installeren dan zijn er ook online opties zoals deze van Microsoft: https://azure.microsoft.com/nl-nl/services/cognitive-services-form/computer-vision/

woensdag 1 juli 2015

Tien belangrijke eigenschappen van een DAM systeem




De 10 belangrijkste eigenschappen van een DAM systeem (Digital Asset Management) volgens de DAM foundation

Ongeveer een jaar geleden is er binnen de DAM wereld een discussie gestart over wat nu precies een DAM definieert. Elizabeht Keathley schreef toen een artikel dat uiteindelijk resulteerde in onderstaande 10 belangrijke eigenschappen:

  1. Een DAM systeem kan assets (media bestanden) zowel individueel als in grote aantallen tegelijk (batchgewijs) binnen halen (ingest). Daarbij moeten de bestanden ook individueel of batchgewijs kunnen worden gemanipuleerd
  2. Een DAM systeem beveiligt de assets die het bevat door bijvoorbeeld ‘access control lists’  (ACL’s) met permissies per object. Via rollen wordt daar dan toegang tot verleend 
  3. Een DAM systeem bewaart de assets als binaries met metadata. Er kunnen meerdere bestandstypes in worden opgeslagen en de metadata velden zijn aanpaspaar 
  4. Een DAM systeem genereert miniatuurafbeelding (thumbnails) wanneer assets worden binnengehaald (ingest) welke het origineel representeert 
  5. Een DAM systeem verrijkt assest door middel van uitbreiding met metadata. Daardoor kunnen assest eenvoudiger hergebruikt worden tijdens hun levensduur 
  6. Een DAM systeem beheert de relatie tussen een origineel asset en latere versies. Dit door middel van een versiebeheer mechanisme 
  7. Een DAM systeem ondersteund het proces rondom de creatie, het beheer en het beoordelen van assets met behulp van (inrichtbare) workflow tools (werkstroom). Een DAM ondersteund gedecentraliseerde werknemers om samen te werken in een gecentraliseerde omgeving 
  8. Een DAM systeem beschikt over een krachtige zoekoptie waarmee assets op basis van veel verschillende eigenschappen terug is te vinden 
  9. Een DAM systeem beschikt over een optie die de gebruiker een voorvertoning (preview) geeft van de asset voor het downloaden of openen van een bestand. Wanneer gebruikers snel een indruk kunnen krijgen van een asset zonder deze eerst te hoeven downloaden vermindert dit de tijd bij het zoeken 
  10. Een DAM systeem beschikt over een publish functie of iets soortgelijks waarmee assest gedeeld kunnen worden buiten het systeem. Dit kan ook (alleen) een link zijn naar het betreffende bestand (dat dan binnen het systeem blijft)



Op DAMfoudation is onderstaand overzicht opgenomen van de leveranciers die tot nu toe voldoen aan deze 10 eisen:

Het lijstje zal nog wel wijzigen de komende periode maar vooralsnog levert het wel een mooi overzicht voor diegenen die zich momenteel (her) oriënteren op een nieuw DAM systeem.