Zoek op trefwoord in al mijn blogartikelen

maandag 15 juli 2019

Microsoft Raw Image Extension


Op 10 mei bracht Microsoft de RAW image extension uit. Dit is een codec om RAW bestanden in de Windows 10 verkenner en de standaard Windows Foto App te kunnen bekijken.

Hoewel ik mijn RAW bestanden eigenlijk niet zo vaak via de verkenner benader heb ik voor de gelegenheid toch maar eens gekeken hoe mijn NEF’s (Nikon RAW format), RAF (Fuji RAW format) en DNG (Adobe RAW format) op dit moment (dus zonder deze codec) worden getoond.

Inderdaad blijken mijn Nikon RAW bestanden alleen als icoontjes te worden weergegeven:



Echter worden de RAW bestanden van mijn Fuji wel probleemloos weergegeven:



Evenals de DNG bestanden:


Voordat je de Codec kunt installeren moet je Windows 10 al wel naar versie 1903 hebben geüpgraded, dit betreft de mei update van 2019.

En wanneer de Codec dan eenmaal geïnstalleerd is zie ik inderdaad dat ook mijn NEF’s in de verkenner getoond worden:

Sterker, RAW bestanden kunnen nu ook getoond worden in de standaard Windows ‘Foto’s’ app:

Vreemd is wel dat m’n DNG bestanden opeens niet meer getoond worden:


Dit hoeft niet per se aan de nieuwe Windows Codec te liggen. Het zou ook de net uitgevoerde Windows update kunnen zijn geweest. Dat is nu niet meer na te gaan.

Echter blijkt dat Adobe de DNG codec 2.0 niet meer voor download beschikbaar heeft. Gelukkig kan hij hier nog wel gedownload worden.

Na installatie van de DNG Codec en het herstarten van de computer zijn de DNG’s gelukkig weer gewoon zichtbaar in de verkenner:


Het ‘laden’ van de voorvertoning gaat wel traag maar ik weet niet of dit trager is dan in het verleden. Ik benader mijn RAW bestanden namelijk altijd via mijn fotobeheerapplicatie (tegenwoordig Lightroom).

Ook het openen in Windows ‘Foto’s’ gaat nu goed:

maandag 1 juli 2019

Foto’s organiseren in folders of niet? Deel 2



Recent heb ik bovenstaande (retorische) vraag gepost op Twitter over deel 1 van dit onderwerp en toen ik daarop onverwacht toch een antwoord kreeg was dat de trigger voor mij om een tweede deel te maken. 

Daarom vandaag twee praktijksituaties waarin het me niet zou hebben geholpen wanneer ik mijn foto’s alleen met behulp van folders zou hebben georganiseerd.

Casus 1: Jubileum
Voor een jubileum van een familielid had ik de foto’s nodig van diverse gebeurtenissen en mijlpalen in de afgelopen decennia. Terugkijkend besef ik (pas) welke situaties ik daar concreet voor wil gebruiken. De structuur die ik destijds gebruikte om mijn foto’s in onder te brengen bood echter geen soelaas. Ik had geen rekening gehouden met mijn huidige behoefte. Bij gebrek aan een glazen bol kon dat natuurlijk ook niet.

Ik had bijvoorbeeld een foto in gedachten van de betreffende persoon aan het waterskiën in Oostenrijk. Mijn foto’s waren georganiseerd in folders in het stramien Foto’s/Vakanties/Jaartal/Land.
Nu gingen we in die periode vaak naar Oostenrijk. Om de betreffende foto te vinden zou ik van verschillende jaren door alle foto’s moeten bladeren om de gewenste foto te vinden.

Echter nu ik mijn foto’s tegenwoordig beheer in een DAM (Digital Asset Management) kon ik de betreffende foto vrij snel vinden. Namelijk met behulp van een zoekopdracht: naam persoon + Oostenrijk + waterski

Dat gaf een stuk of 20 resultaten waaruit ik de gewenste foto er in een oogopslag uit kon pikken. Het opstarten van de computer duurde langer dan om deze foto te vinden.

Casus 2: Afscheid groep 8
Hoewel mijn kinderen al een paar jaar van de basisschool af waren werd ik toch door de school gevraagd of ik nog foto’s had van kinderen die nu in groep 8 zitten en binnenkort gaan ‘afzwaaien’. Daar wordt traditiegetrouw jaarlijks een fotoboek voor gemaakt en omdat mijn kinderen op deze school hebben gezeten was het idee dat ik wel foto’s zou hebben van evenementen waar ook kinderen op voorkomen die nu nog op school zitten.

Door de foto’s bladeren was voor mij geen optie omdat het om vele duizenden foto’s gaat en ik bovendien niet weet welke kinderen momenteel in groep 8 zitten.

De oplossing was dat een ouder mij een scan deed toekomen van de recentste klassenfoto’s plus een lijstje met alle namen van de kinderen die erop staan.
Deze foto heb ik ondergebracht in mijn fotobeheerapplicatie (Mijn DAM is tegenwoordig Lightroom, daarvoor was dit Expression Media). Daar heb ik vervolgens alle gezichten ‘getagd’ met de namen die mee waren gestuurd met de klassenfoto. 
De gezichtsherkenning van het programma deed vervolgens het echte werk. Die herkende alle foto’s in mijn catalogus waar dezelfde kinderen nog meer op stonden.

Tenslotte kon ik alle foto’s van ieder afzonderlijk kind groeperen, daar een webalbum van maken en die delen met de ouders die zich bezighouden met het samenstellen van het fotoboek. Zij konden de gewenste foto’s zelf downloaden en gebruiken voor het maken van een afscheidsboek. Uit ervaring weet ik dat dit nog het meeste werk is.

Mijn aandeel bleef ditmaal beperkt tot een uurtje werk. Dit was echter alleen mogelijk met behulp van een fotobeheerapplicatie (DAM) en was niet mogelijk geweest wanneer ik alleen had kunnen terugvallen op een folderstructuur.

Conclusie:
Er zijn nog talloze voorbeelden te noemen die illustreren waarom het beter is om je foto’s te organiseren met behulp van een DAM in plaats van alleen te vertrouwen op je geheugen en een degelijke folderstructuur. Versta me niet verkeerd; een degelijke folderstructuur is uiteraard nodig maar het is niet voldoende.