Best-of-breed versus een geïntegreerde fotobeheer oplossing

Hoewel ik eigenlijk altijd voor de hoogste kwaliteit kies in plaats van meer opties, ben ik in het geval van een fotobeheeroplossing hier toch vanaf gestapt. 

Tegenwoordig maak ik gebruik van een oplossing waarin veel functionaliteit geïntegreerd is in plaats van alle losse applicaties die ik in het verleden gebruikte. Eerder schreef ik al eens over mijn overwegingen om deze stap te zetten maar inmiddels heb ik er een aantal jaren ervaring mee opgedaan en deze wil ik hier graag delen. Op hoofdlijnen komen de voordelen neer op het volgende:

• Minder menselijke fouten
• Snelheid
• Gemak

Minder menselijke fouten

In de oude situatie haalde ik met applicatie één de foto’s binnen naar de computer en selecteerde ze in een tweede, beheerde ze in een derde. Mijn administratie hield ik bij in een Excel sheet. Het was hierdoor vrij gemakkelijk om fouten te maken. Dit heeft weliswaar nooit geleid tot verlies van gegevens maar dat had vooral te maken met mijn paranoïde houding ten aanzien van mijn foto’s. Het koste me wel ongelofelijk veel tijd om fouten te voorkomen of te herstellen.

Snelheid

Nieuwe foto’s door m’n workflow halen gaat vele malen sneller dan voorheen. En belangrijker; ik hoef niet de hele batch meer helemaal af te werken, ik kan gerust halverwege pauzeren. Later pak ik de draad gewoon weer op. Omdat ik heb gekozen voor het DNG formaat moeten alle foto’s geconverteerd worden maar dat is tegenwoordig geen separate handeling meer. Dit wordt volledig geautomatiseerd door m’n importproces afgehandeld.

Ik hoef zelden meer een foto door Photoshop te halen omdat alle basis bewerkingsmogelijkheden al voorhanden zijn tot aan het genereren van HDR’s en Panorama’s aan toe. Dit scheelt heel veel tijd.

Gemak

Via DNG validatie helpt het nieuwe, geïntegreerde, systeem me zelfs om problemen vroegtijdig te ontdekken. Veel vroeger dan voorheen toen ik puur aangewezen was op visuele controle, als ik het dan al zou ontdekken. Dit zorgt voor een grote mentale rust.

Foto’s delen met anderen gaat met één vinkje vanuit m’n systeem, daar waar ik voorheen altijd eerst JPG’s moest genereren, die ergens in een webalbum moest plaatsen en die vervolgens met de juiste mensen moest delen. De reacties van deze mensen zie ik in mijn centrale catalogus terug.

Foto’s publiceren op externe locaties zoals Instagram is heel eenvoudig, ik sleep de foto(‘s) simpelweg op het publicatie-icoon. Even een beschrijving en hashtags toevoegen en op de knop ‘publiceren’ klikken en hij staat er. ‘Vroeger’ moest ik eerst een foto exporteren in het juiste formaat en verhouding, deze naar mijn telefoon sturen en vandaaruit publiceren. Tegenwoordig gaat dit veel gemakkelijker (en sneller)

Mocht ik al eens een foto door Photoshop moeten halen dan voegt m’n fotobeheeroplossing het nieuwe bestand automatisch toe aan mijn catalogus, erg gemakkelijk.

Zijn er dan geen nadelen?

Vast wel maar in de praktijk merk ik alleen maar voordelen.  Hoewel, ik ben me wel bewust van het gevaar van ‘lock in’. Dat heeft overigens niet zo veel te maken met het feit dat ik nu een geïntegreerde oplossing gebruik als wel dat ik merk A gebruik en dat de uitwisselbaarheid met merk B uiterst minimaal is. Van belang is dus om een Exit Strategie te hebben!

Uiteraard is geen enkel systeem perfect en zo heb ik ook nog wel een wensenlijstje voor mijn huidige fotobeheeromgeving maar ten opzichte van de oude situatie ben ik er grote stappen op vooruit gegaan door te switchen van ‘Best of Breed’ naar een geïntegreerde oplossing.