Hoewel ik eigenlijk altijd voor de hoogste kwaliteit kies in
plaats van meer opties, ben ik in het geval van een fotobeheeroplossing hier
toch vanaf gestapt.
Tegenwoordig maak ik gebruik van een oplossing waarin veel
functionaliteit geïntegreerd is in plaats van alle losse applicaties die ik in
het verleden gebruikte. Eerder
schreef ik al eens over mijn overwegingen om deze stap te zetten maar inmiddels
heb ik er een aantal jaren ervaring mee opgedaan en deze wil ik hier graag delen.
Op hoofdlijnen komen de voordelen neer op het volgende:
- Minder menselijke fouten
- Snelheid
- Gemak
In de oude situatie haalde ik met applicatie één de foto’s
binnen naar de computer en selecteerde ze in een tweede, beheerde ze in een
derde. Mijn administratie hield ik bij in een Excel sheet. Het was hierdoor vrij
gemakkelijk om fouten te maken. Dit heeft weliswaar nooit geleid tot verlies
van gegevens maar dat had vooral te maken met mijn paranoïde houding ten
aanzien van mijn foto’s. Het koste me wel ongelofelijk veel tijd om fouten te voorkomen of te herstellen.
Snelheid
Nieuwe foto’s door m’n workflow halen gaat vele malen
sneller dan voorheen. En belangrijker; ik hoef niet de hele batch meer helemaal
af te werken, ik kan gerust halverwege pauzeren. Later pak ik de draad gewoon
weer op. Omdat ik heb gekozen voor het DNG formaat moeten alle foto’s
geconverteerd worden maar dat is tegenwoordig geen separate handeling meer. Dit
wordt volledig geautomatiseerd door m’n importproces afgehandeld.
Ik hoef zelden meer een foto door Photoshop te halen omdat alle
basis bewerkingsmogelijkheden al voorhanden zijn tot aan het genereren van HDR’s
en Panorama’s aan toe. Dit scheelt heel veel tijd.
Gemak
Via DNG validatie helpt het nieuwe, geïntegreerde, systeem
me zelfs om problemen vroegtijdig te ontdekken. Veel vroeger dan voorheen toen
ik puur aangewezen was op visuele controle, als ik het dan al zou ontdekken. Dit
zorgt voor een grote mentale rust.
Foto’s delen met anderen gaat met één vinkje vanuit m’n systeem, daar waar ik voorheen altijd eerst JPG’s moest genereren, die ergens in een webalbum moest plaatsen en die vervolgens met de juiste mensen moest delen. De reacties van deze mensen zie ik in mijn centrale catalogus terug.
Foto’s publiceren op externe locaties zoals Instagram is heel eenvoudig, ik sleep de foto(‘s) simpelweg op het publicatie-icoon. Even een beschrijving en hashtags toevoegen en op de knop ‘publiceren’ klikken en hij staat er. ‘Vroeger’ moest ik eerst een foto exporteren in het juiste formaat en verhouding, deze naar mijn telefoon sturen en vandaaruit publiceren. Tegenwoordig gaat dit veel gemakkelijker (en sneller)
Mocht ik al eens een foto door Photoshop moeten halen dan voegt m’n fotobeheeroplossing het nieuwe bestand automatisch toe aan mijn catalogus, erg gemakkelijk.
Zijn er dan geen nadelen?
Vast wel maar in de praktijk merk ik alleen maar voordelen. Hoewel, ik ben me
wel bewust van het gevaar van ‘lock in’. Dat heeft overigens niet zo veel
te maken met het feit dat ik nu een geïntegreerde oplossing gebruik als wel dat
ik merk A gebruik en dat de uitwisselbaarheid met merk B uiterst minimaal is. Van
belang is dus om een Exit
Strategie te hebben!
Uiteraard is geen enkel systeem perfect en zo heb ik ook nog
wel een wensenlijstje voor mijn huidige fotobeheeromgeving maar ten opzichte
van de oude situatie ben ik er grote stappen op vooruit gegaan door te switchen
van ‘Best of Breed’ naar een geïntegreerde oplossing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten