Recent heb ik bovenstaande (retorische) vraag gepost
op Twitter over deel
1 van dit onderwerp en toen ik daarop onverwacht toch een antwoord kreeg was dat
de trigger voor mij om een tweede deel te maken.
Daarom vandaag twee praktijksituaties
waarin het me niet zou hebben geholpen wanneer ik mijn foto’s alleen met behulp
van folders zou hebben georganiseerd.
Casus 1: Jubileum
Voor een jubileum van een familielid had ik de foto’s nodig
van diverse gebeurtenissen en mijlpalen in de afgelopen decennia. Terugkijkend
besef ik (pas) welke situaties ik daar concreet voor wil gebruiken. De
structuur die ik destijds gebruikte om mijn foto’s in onder te brengen bood
echter geen soelaas. Ik had geen rekening gehouden met mijn huidige behoefte.
Bij gebrek aan een glazen bol kon dat natuurlijk ook niet.
Ik had bijvoorbeeld een foto in gedachten van de betreffende
persoon aan het waterskiën in Oostenrijk. Mijn foto’s waren georganiseerd in folders
in het stramien Foto’s/Vakanties/Jaartal/Land.
Nu gingen we in die periode vaak naar Oostenrijk. Om de
betreffende foto te vinden zou ik van verschillende jaren door alle foto’s
moeten bladeren om de gewenste foto te vinden.
Echter nu ik mijn foto’s tegenwoordig beheer in een DAM (Digital
Asset Management) kon ik de betreffende foto vrij snel vinden. Namelijk met
behulp van een zoekopdracht: naam persoon + Oostenrijk + waterski
Dat gaf een stuk of 20 resultaten waaruit ik de gewenste foto
er in een oogopslag uit kon pikken. Het opstarten van de computer duurde langer
dan om deze foto te vinden.
Casus 2: Afscheid
groep 8
Hoewel mijn kinderen al een paar jaar van de basisschool af waren
werd ik toch door de school gevraagd of ik nog foto’s had van kinderen die nu
in groep 8 zitten en binnenkort gaan ‘afzwaaien’. Daar wordt traditiegetrouw
jaarlijks een fotoboek voor gemaakt en omdat mijn kinderen op deze school
hebben gezeten was het idee dat ik wel foto’s zou hebben van evenementen waar ook
kinderen op voorkomen die nu nog op school zitten.
Door de foto’s bladeren was voor mij geen optie omdat het om
vele duizenden foto’s gaat en ik bovendien niet weet welke kinderen momenteel in
groep 8 zitten.
De oplossing was dat een ouder mij een scan deed toekomen
van de recentste klassenfoto’s plus een lijstje met alle namen van de kinderen
die erop staan.
Deze foto heb ik ondergebracht in mijn fotobeheerapplicatie (Mijn
DAM is tegenwoordig Lightroom, daarvoor was dit Expression Media). Daar heb ik vervolgens
alle gezichten ‘getagd’ met de namen die mee waren gestuurd met de klassenfoto.
De gezichtsherkenning van het programma deed vervolgens het echte werk.
Die herkende alle foto’s in mijn catalogus waar dezelfde kinderen nog meer op
stonden.
Tenslotte kon ik alle foto’s van ieder afzonderlijk kind
groeperen, daar een webalbum van maken en die delen met de ouders die zich
bezighouden met het samenstellen van het fotoboek. Zij konden de gewenste
foto’s zelf downloaden en gebruiken voor het maken van een afscheidsboek. Uit
ervaring weet ik dat dit nog het meeste werk is.
Mijn aandeel bleef ditmaal beperkt tot een uurtje werk. Dit
was echter alleen mogelijk met behulp van een fotobeheerapplicatie (DAM) en was
niet mogelijk geweest wanneer ik alleen had kunnen terugvallen op een
folderstructuur.
Conclusie:
Er zijn nog talloze voorbeelden te noemen die illustreren
waarom het beter is om je foto’s te organiseren met behulp van een DAM in
plaats van alleen te vertrouwen op je geheugen en een degelijke
folderstructuur. Versta me niet verkeerd; een degelijke folderstructuur is
uiteraard nodig maar het is niet voldoende.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten